Powrót do siebie. Już tu kiedyś byłaś. Może ostatnio w dzieciństwie. Albo gdy miałaś dwadzieścia lat i tak ufnie patrzyłaś w przyszłość. Jak się cieszyłaś, to całą sobą. Smutek szybko Ci przechodził. Zasypiałaś spokojnie. Potrafiłaś marzyć. Wszystko w Tobie było żywe.
Do tego stanu da się wracać. Możesz powrócić do siebie. Trochę inaczej. Tym razem z dobrym stadem koni i ludzi.
Teraz ten powrót do siebie to wyregulowanie emocji. Poczucie równowagi. Świadomość swoich zasobów. Umiejętność bycia tu i teraz. Dostęp do tego, co Cię najbardziej ożywia. Zdjęcie z siebie oczekiwań innych. Chyba że Ci pasują. Nie pasują? Więc wróć do siebie.
Opowiem Ci o tym jeszcze inaczej – poprzez tekst, który o warsztacie wcale nie jest:
„Powoli umiera ten, kto staje się niewolnikiem przyzwyczajenia,
powtarzając każdego dnia te same drogi,
kto nigdy nie zmienia punktów odniesienia,
kto nigdy nie zmienia kolorów swojego ubioru,
kto nigdy nie rozmawia z nieznajomymi.
Powoli umiera ten, kto unika w swoim życiu pasji,
kto zawsze przedkłada czarne nad białe i poszczególne chwile nad całą paletę emocji,
które powodują, że błyszczą oczy, że na twarzy pojawia się uśmiech,
że serce bije mocniej w konfrontacji z błędami i uczuciami.
Powoli umiera ten, kto nie wywraca stołu,
kto jest nieszczęśliwy z pracy,
kto nie ryzykuje pewności dla niepewności realizacji marzeń,
kto nigdy, choćby raz w życiu, nie odłożył na bok racjonalności.
Powoli umiera ten, kto nie podróżuje,
kto nie czyta, kto nie słucha muzyki,
kto nie znajduje dobra w sobie.
Powoli umiera ten, kto niszczy swą miłość własną,
kto znikąd nie chce przyjąć pomocy,
kto idzie przez życie narzekając na własne nieszczęście i na deszcz,
który pada.
Powoli umiera ten, kto rezygnuje z projektu przed rozpoczęciem go,
kto nie pyta o to, czego nie rozumie, i nie odpowiada, kiedy zna odpowiedź.
Unikamy śmierci w małych dawkach, pamiętając zawsze,
że bycie żywym domaga się długiego wysiłku począwszy od prostej czynności oddychania.
Tylko płomienna cierpliwość prowadzi cię do zdobycia wielkiego i wspaniałego szczęścia.”
Martha Medeiros, Powoli umiera ten
Poczułaś to? Poczułaś? Czego potrzebujesz, żeby utrzymać ten stan dłużej?
Na warsztacie:
Wybierzesz swoją intencję. Następnie będziesz doświadczać w asyście koni. Przyjrzysz się sobie, podczas gdy ja będę obok, żeby Ci pomóc.
Warsztat to 5 godzin bycia z dobrym stadem ludzi i koni, na który składają się z następujące części:
- Wprowadzenie do metody (poznanie się; omówienie założeń, na których opiera się metoda, zasad pracy z końmi).
- Zdefiniowanie i pogłębienie intencji uczestników.
- Dwa lub trzy jednocześnie zwyczajne i niezwykłe doświadczenia z końmi i ich wspólne omówienie.
- Podsumowanie.
Możesz wracać na ten warsztat wielokrotnie. Bo to Twoje miejsce.
Gdzie?
Laboratorium rozwoju z końmi, Trzebuń (woj. pomorskie)
Kiedy?
16.11.2024, 10.30-15.30.
***
Warsztat jest jednocześnie aktywną formą wypoczynku na łonie natury, w kontakcie z końmi, podczas której dbamy o umysł i ciało. Istotne jest również to, że odbywa się bez wsiadania na konie. Udział w nim nie wymaga obycia z końmi.